Diyorum ki; hani iş başvurusunda bulunurken gelmişimizi, geçmişimizi yazıyoruz ya bi kağıt parçasına adına da CV diyoruz ya, ben oraya, projeler kısmına şöyle yazsam:
*Tek başına bir çocuğa 2.5 yıl baktı.
*Sallanmadan da uyunabileceğini öğretti.
*Yemeğini kendisinin yiyebileceğine teşvik ederek onun tüm döküp saçmalarına göz yumarak, bi aç bi tok ama kendine olan güveni ve inancı ile zorunlu yaşam becerilerini geliştirmesine olanak sağladı.
*2 yıl anne sütü alabilmesi için elinden geleni yaptı. gecede 9999 kere oflanarak kalmış da bunu çocuğuna hissettirmedi.
*2 yaş sendromundaki tüm inatlara, krizlere rağmen ona bir gün bile vurmadı.
*Ceza ve ödülsüz, iç denetimi olan bir birey yetiştirmek adına wcde yatakta mutfakta kitap okudu, okumaya devam ediyor.
*2 yaşın tüm inatlarına rağmen tuvalet alışkanlığını kazandırdı.
*Zaman yönetimi kavramına yeni bir ses getirerek gece 12'den sonra
uyumayarak,uykusundan çalarak bi kahve içip yabancı diziler izleyerek de olsa kendine azıcık da olsa aman ayırdı.
*Evladının çokça televizyon izlememesi için her güne bir aktivite bulacağım derken araştırmacı kişiliğini ortaya çıkardı.
*Yeter ki yesin diyerek, denemediği tarif kalmayan bu kişi, sağlıklı beslenme adına mesai harcayarak kendini her geçen gün geliştiriyor.
Şimdi söyle bana ey özelll sektör; yaptığımız şu iş görüşmelerinde her şey iyi güzel güllük gülistanlık iken neden bir çocuğum olduğunu öğrenince zorunlu(!)engeller çıkarıyorsun karşıma.
Bunların hepsini yapabilmeyi bana çocuğum öğretti,anneliğim öğretti! Bir kadın hele ki anne ise işte o ne yapıp ne edip elinden gelenin en iyisini yapar. Unutma ki bir anne çocuğunu büyütürken bir toplumu da büyütür...
