Yaşasın Yemek Yemeeeeekk

Ah şu ek - katı gıda serominisi yok mu tüm annelerin iyi, kötü maruz kaldığı; kiminin güllük gülistanlık devam eden serüveni kiminin de gün yüzü görmeyen, bitmek bilmeyen bir kabusu. Bu kadar uçlarda değiliz çok şükür. Ama yemekle de pek arası yok kızımın. Acıktım dediğini duymadım hoş daha konuşmak için çabalıyor; kelimelerle iletişim kuruyoruz. Bazen, evet evet bazen çok nadir de olsa "anne mama mammaaaaa" diye geziyor ama verdiğimde de yemiyor. Geçenlerde Anne Cafe sayesinde İçimize Yolculuk isimli blog ile Ailemize Yedirip İçirirken yazısı ile tanıştım. Bu yazı; yine Anne Cafe'nin Çocuğum Yemek Yemiyor  yazısını hatırlattı. 

Formül çok basit olumlu düşün, dualarla, şükrederek, isteyerek,severek yemeğini yap...
Kızımın bilenler bilir kahvaltı ile arası hiç yok, yumurta yedirmek için akla karayı seçiyorum. Bir sabah kahvaltıda yumurtalı peynirli baharatlı patates kızarttım(ActiFryda azıcıkyağ ile). Dualar okuyarak... Sonuç: neredeyse parmaklarını yiyecek olan bir ufaklık... Daha önce de denemiştim yememişti, şimdi ise neredeyse hepsini bitirecekti. Rahmetli annem hep derdi, yer gök dua ile ayakta diye...

Bu günlerdeki favori çorbası da:

Kıymalı Sebzeli Domates Çorbası

Kurusoğan, sarımsak zeytinyağında sotelenir,ardından kıyma eklenir. İstediğiniz kadar

kabukları soyulmuş, yemeklik doğranmış domates. Yine isteğe bağlı 1 yemek kaşığı biber salçası.

Düdüklüde(zamanım kısıtlı olduğu için kullandım) bezelye, havuç, patates ve kabağı haşladım.

Hepsini tencereye ilave ettim, içine 1 yemek kaşığı ince bulgur ekledim ve bir taşım kaynattım.Süzgeçten geçirdim üzerine tereyağı ve nane ekledim, tabii dua ile gerçekten tadı  leziz oluyor...


Yaşasınnnn yemek yemeeek diye bağırdıklarını duyabileceğimiz daha nice güzel günlere...