Zaman ne kadar da çabuk geçiyor. 3 ayı geride bıraktık. Her günü birbirinden güzel ve dünyada başka bir şey ile kıyaslanamayacak kadar tarifi imkansız. Kısaca yok böyle bir şey...
Hamileliğim, kızımın doğduğu gün ve bundan sonraki günler benim, bizim için çok ama çok değerli. Hayata bakışı değişiyor insanın. Nasıl değişmez! Bir insan yetiştireceksin, hem de senin kanından canından bir parça. Her şey kusursuz olsun istiyorsun. Sadece ona karşı değil her şeye karşı daha duyarlı oluyorsun. Eeeeee, anne olmak demek; koşulsuz, sınırsız sevebilmek demekmiş. Anne olmak, başka bir bedende nefes alabilmek demekmiş. Anne olmak demek akan her damla göz yaşında ömrünün kısalması demekmiş...
Evlendiğimde tüm bekar arkadaşlarıma "bekarlık sultanlık diye bizi kandırmışlar, aslı evlilik sultanlık" diye evlenmemek için tüm bahanelerini ortadan kaldırsınlar istemiştim. Şimdi de diyorum ki; evlat çok ama çok tatlıymış, ne anne, ne baba, ne kardeş, hatta ne de eş(tabii eşinle ve sevdiklernle daha da güzel ama) hepsinden çok tatlıymış. Hayatım anne olmadan önce ve anne olduktan sonra diye ikiye ayrıldı. Darısı tüm anne olmak isteyenlerin başına...
Evlilik sultanlık mı tartışılır ( seneden sonra belki böyle düşünüyor insan) ancak çocuk bambaşka.. eşim pek çocuk meraklısı değildi, ailesinde pek bebek sevme görme adeti olmadığı için, ancak bebeğimiz olduktan sonra önüne gelene tavsiye ederim diyordu.. Bebeğinizle size huzur, sağlık diliyorum.. sevgiler.
YanıtlaSilTeşekkür ederiz Deli Anne güzel dileklerin için. Evlilik, çok göreceli değil mi? Zaman geçtikçe fikirlerimiz de değişebilir tabii ki. Ama çocuk öle mi? Dediğiniz gibi bambaşka... Tarifi imkansız! Dudağındaki tebessümde, göz pınarındaki damlada gizli belki de tarifi...
YanıtlaSilGüzel paylaşımlar olması dileği ile, sevgilerimizle...