Bugünlerde...

Bugünlerde;

Koltuğa tutanarak yürüyor, oturmaktan artık hiç hoşlanmıyor. Ellerinden tutarak evi bir baştan bir başa geziyoruz. Yürümeyi bıraktığımız an basıyor çığlığı!

Yerde sürünerek ilerliyor, olduğu yerde dönüyor hatta dizlerinin üzerinde de duruyor ama o kadar! Emeklemiyor...

Alkış yapıyor, ama bir eli ile diğer elinin üstüne vuruyor=) Bu da Elif Alya farkı, biz böyle gayet mutluyuz...

Öpüyor! Aslında bildiğin yalıyor=)

Dışarda gezmeye bayılıyor. Çarşı, pazar, park neresi olursa olsun açık hava yeterli bizim için.

Ekmek kemirmeye bayılıyor. Elinden alırsan vah haline, çok sinirleniyor.

Yoğurt favorimiz. Ev yapımı olucak, ama=)

Artık yemek yerken önüne koyduğum parçaları elleri ile ağzına götürebiliyor.

Su içmeye bayılıyor!

Dergi, kitap, kağıt, peçete, selülöz türevlerini parçalamaya ve parçaladığı parçaları kaşla göz arasında ağzına atmaktan acaip zevk alıyor. 

Oyuncaklarından en çok aktivite masası, küpler, marakaslar ve tefi ile oynamayı seviyor. Haa bi de oyuncaklarının, kıyafetlerin etiketi ile de yakından ilgiliyiz. Bu konuda Playskool ve LCW'ye teşekkürü bir borç biliriz. Ama mutfakta eline geçen her şey tüm oyuncaklarından daha zevkli, kaşık, süzgeç, fırça... 

Bu gün ilk kez "baba" dedi. Daha önce "de de dede" diyen kızım "baba" ile de anlamlı hecelerine birini daha ekledi( bakalım ne zaman bilinçli kelimelerini söyleyecek?)

Şimdilik bu kadar, devamı gelecek=)